Definitie van regelklep

Regelgevers spelen een belangrijke rol bij de automatische besturing van moderne fabrieken en de productie van deze installaties is afhankelijk van de juiste distributie en regeling van de stromende media. Deze besturingselementen, of het nu gaat om energie-uitwisseling, drukvermindering of eenvoudige containervoeding, vereisen dat enkele laatste besturingscomponenten worden voltooid.

De regelklep werkt als een variabele weerstand in de buis. Het verandert de turbulentie van de procesvloeistof of verschaft een drukval in laminaire stromingscondities veroorzaakt door het veranderen van klepweerstand of "wrijving". Dit drukreductieproces wordt vaak aangeduid als "throttle." Voor een gas is het in de buurt van een isotherme adiabatische toestand en de afwijking is afhankelijk van de niet-idealiteit van het gas (Joule-Thomson-effect). In het geval van vloeistoffen wordt de druk verbruikt door turbulentie of viskeuze wrijving, die beide de druk in warmte omzetten, wat resulteert in een lichte temperatuurstijging.

Een gemeenschappelijke controlelus bestaat uit drie hoofdonderdelen. Het eerste deel is het gevoelige onderdeel, dat meestal een zender is. Het is een apparaat dat kan worden gebruikt om de parameters te meten van een aangepast proces, zoals druk, niveau of temperatuur. De uitgang van de zender wordt verzonden naar het regelinstrument, de regelaar, die de afwijking tussen het instelpunt of de gewenste waarde en de werkelijke waarde van de procesparameter bepaalt en meet, en stuurt het correctiesignaal één na één naar het laatste besturingselement - regelventiel. De klep verandert de stroom van het fluïdum zodat de procesparameters de gewenste waarde bereiken.

De regelklep behoort tot de reeks regelkleppen. De hoofdfunctie is het aanpassen van de druk, stroming, temperatuur en andere parameters van het medium, dat de laatste besturingscomponent in de proceslus is.